Üniversite öğrencisiyim Ekimde başladım.Güvensizlik,suçluluk,değersizlik gibi duygularla savaşıyordum.İlk başta kendimi açmakta zorlandım,gizliliğe önem hakkında kaygılarım vardı ama sonraki seanlarda kaygılarım azaldı.Güvende ve yargılanmadan dinlendiğimi hissettim,seans sürecinde odaklıydı.Para ve iş gözüyle değil, insan ve duygu gözüyle bakıyor.Hazar Bey mesleğini benimsiyor seviyor.Danışanının ihtiyacı olan zamanda seans ayarlaması yapıyor, varoluşçu terapiden ilerledik, pratik ödevler verdi,kendime dış gözden bakmamı sağladı.Seans içinde konuşmakta zorlansam bile sabırla anlayışla karşıladı.Beni zorundalık kalıbından çıkartıp ne düşündüğüme odaklanmamı sağladı, öznel düşüncesini yansıtmadı ya da baskılatmadı.Nadiren seanslara gitmek istemediğim oldu ama bunu negatif yönden sayamam sürecin bir parçası, mükemmel olmayacağını da anlamamı sağladı.Kısacası Hazar Bey ışık tuttu,bende kendime sarıldım.Sabır lazım,emek lazım, düşüncelerin kişiden kişiye değiştiğini unutmamak lazım..
Hasta